เปิดชีวิต ผู้ใหญ่เยิ้ม เรืองดิษฐ์ ผู้ก่อตั้งพิพิธภัณฑ์หาดทรายแก้ว จ.นครศรีธรรมราช
ทายาทเจ้าเมืองนคร ผู้มีใจรักในการสะสมวัตถุโบราณตั้งแต่ยังเด็ก จนคนแถวบ้านหาว่าผู้ใหญ่สติไม่ดี แต่คำนินทาเหล่านั้นไม่สามารถขวางความตั้งใจของผู้ใหญ่ได้เลย ทุกวันหลังเลิกเรียน ผู้ใหญ่จะเดินหาของที่คลื่นซัดมาเกยบนชายหาด สร้อยลูกปัดโบราณ คือหนึ่งในของที่ผู้ใหญ่เก็บได้บ่อยครั้ง ด้วยเพราะมาจากเรือสินค้าที่อับปาง และคลื่นกษัตริย์ให้ข้าวของลอยมาที่ชายหาดหน้าบ้านของผู้ใหญ่
คุณค่าทางใจที่ประเมินค่าไม่ได้
นอกจากลูกปัดแล้ว ผู้ใหญ่เยิ้มยังเก็บเอาเครื่องปั้นดินเผา เครื่องชามสังคโลกมาเก็บสะสมไว้มากมาย หลังจากเวลาผ่านไปหลายสิบปี วันหนึ่งได้มีชาวต่างชาติกลุ่มหนึ่งได้รู้ข่าวว่าผู้ใหญ่เยิ้มสะสมลูกปัดโบราณและพระสมเด็จโบราณที่มีมูลค่าประเมินไม่ได้ เขาจึงสนใจและอยากจะขอซื้อไปสะสม และเสนอราคานับ หลักร้อยล้านบาท ให้กับผู้ใหญ่ โดยเขาบอกว่า ลูกปัดที่ผู้ใหญ่สะสมนั้นไม่ใช่เพียงแค่ก้อนหินสีธรรมดา แต่เป็นลูกปัดจากยุคทวารวดีที่นอกจากมีสีสันที่สวยงามแล้ว ยังมีมนต์ขลังที่จะนำพาให้ผู้ที่ได้ครอบครองได้มีชีวิตที่มีความสุข ค้าขายร่ำรวย เขาจึงอยากจะขอซื้อต่อเพื่อนําไปขายต่อที่ที่บ้านเกิดของเขา
แต่ผู้ใหญ่เยิ้มก็ ปฏิเสธไปทันที และยืนยันว่า ของโบราณทุกชิ้นที่ผู้ใหญ่เก็บสะสมเอาไว้ คือสิ่งที่มีคุณค่าทางใจ ไม่สามารถประเมินค่าเป็นเงินได้ และข้าวของทุกชิ้นคือมรดกของลูกหลานชาวนครศรีธรรมราชและคนไทยทุกคน ผู้ใหญ่ต้องการจะอนุรักษ์ของเหล่านี้ไว้ให้ลูกหลานได้ศึกษาสืบไป ผู้ใหญ่เยิ้มจึงตัดสินใจก่อตั้ง พิพิธภัณฑ์หาดทรายแก้ว ขึ้นเพื่อใช้เป็นสถานที่จัดแสดงสิ่งของต่าง ๆ ที่สะสมมานานหลาย 10 ปี เพื่อหวังให้ลูก ๆ หลาน ๆ ได้เรียนรู้ถึงศิลปะวัฒนธรรมของชาวนครศรีธรรมราชให้อยู่คู่บ้านคู่เมือง
อัญมณีสูงค่าและความภาคภูมิใจ
ผู้ใหญ่เยิ้มก็ได้รู้ว่าสิ่งของที่เก็บสะสมมาตลอดเวลาหลายสิบปี กองอยู่เต็มบ้านไปหมด จนสุดท้าย เพียรพยายาม ก็สามารถสร้างพิพิธภัณฑ์หาดทรายแก้วได้สำเร็จในที่สุด ปัจจุบันมีนักเรียนนักศึกษาและนักท่องเที่ยวเดินทางมาเพื่อมาชมวัตถุโบราณและมาฟังเรื่องเล่า เกร็ดความรู้ที่น่าสนใจจากผู้ใหญ่เยิ้มอย่างต่อเนื่อง
และด้วยเพราะความตั้งใจที่อยากจะอนุรักษ์วัตถุโบราณให้ลูกหลานคนไทยได้เรียนรู้ ทำให้ผู้ใหญ่เยิ้มได้รับการยกย่องให้เป็น ปูชนียบุคคล ของจังหวัดนครศรีธรรมราช และได้รับพระราชทาน ปริญญากิตติมศักดิ์ จากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และ สมเด็จพระเทพฯ ทำให้ผู้ใหญ่เยิ้มปลาบปลื้มในพระ มหากรุณาธิคุณอย่างหาที่สุดไม่ได้
ด้วยเพราะผู้ใหญ่เยิ้มไม่มีโอกาสได้เรียนหนังสือ เพราะจำเป็นจะต้องทำงานขายของเพื่อส่งให้น้อง ๆ ได้เรียนหนังสือ ชีวิตของผู้ใหญ่ตั้งแต่เด็กจึงมีหน้าที่แบกภาระต่าง ๆ มีหน้าที่ทำเพื่อให้น้อง ๆ ได้เรียนจนจบปริญญา ได้มีอนาคตที่ดี
พอถึงวันนี้ เพราะคุณงามความดีที่สั่งสมมาหลายสิบปี นำพาให้ผู้ใหญ่ได้รับพระราชทานปริญญาบัตรจากเจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดิน ได้รับการยกย่องให้เป็นบุคคลสำคัญของจังหวัดนครศรีธรรมราช ทำให้ผู้ใหญ่บอกกับตัวเองด้วยว่า สิ่งที่หลายคนมองว่า " เป็นบ้าหรือเปล่า เที่ยวเก็บขยะเอามาสะสมเอาไว้ " แต่สุดท้ายของเหล่านั้นที่หลายคนมองว่าเป็นแค่ขยะไร้ค่า ได้กลายเป็น อัญมณีสูงค่า ที่ไม่สามารถจะใช้เงินซื้อได้
" จำไว้นะลูก จงตั้งใจทำในสิ่งที่เรารักและถนัด และอย่าไปสนใจคำดูถูกของคนอื่น จงตั้งใจทำ ทำต่อไปให้ดีที่สุด และสักวันจะเป็นวันของเรา "
